Sloopvergunning Hotel du Louvre al voor de derde keer vernietigd

24/12/2020

Vijftien jaar terug was er veel commotie rond het feit dat de Stad Oostende akkoord ging met de sloop van Hotel du Louvre. De desinteresse van het Oostends stadsbestuur in het Oostends erfgoed was dan ook de reden om te starten met Dement Oostende. We zijn nu vijftien jaar later.

GEZOND VERSTAND BLIJFT ZEGEVIEREN

Op 10 december 2020 heeft de Raad voor Vergunningsbetwistingen de vergunning voor de sloop van het Hotel du Louvre opnieuw vernietigd. De Raad bevestigt alweer dat een appartementsgebouw van 18m diep en 17m hoog onredelijke schaduwhinder voor het aanpalende erfgoedpand veroorzaakt, en dus niet verenigbaar is met de goede ruimtelijke ordening. Een oordeel dat blijk geeft van gezond verstand.

De stad Oostende heeft het Hotel du Louvre in 2004 zelf voor veel geld aan bouwpromotor Desimpel Construct verkocht met de belofte dat er een appartementsgebouw van 18m diep en 17m mocht gebouwd worden. Sinds deze verkoop, heeft de Stad Oostende al drie sloopvergunningen voor het Hotel du Louvre afgeleverd die telkens tot voor het hoogste administratieve rechtscollege met succes werden aangevochten. Ondertussen kon de bouwpromotor dit prachtig erfgoedpand, met goeddunken van de stad Oostende, jarenlang gewoon laten verkrotten.

OOSTENDE BETAALT HET GELAG VAN BART TOMMELEIN'S ROEKELOOS BESTUUR

Het Oostendse stadsbestuur, en in het bijzonder burgemeester Bart Tommelein (Open VLD) en schepen Kurt Claeys (Open VLD) die al sinds januari 2013 de post van schepen voor stedenbouw innemen, weigert nog steeds haar ongelijk toe te geven. Zij blijft mordicus partij kiezen voor bouwpromotor Desimpel Construct en onwettige sloopvergunningen afleveren. Zo leverde zij in april 2018 nog een derde sloopvergunning af nadat zij al in juli 2017 door de rechtbank was veroordeeld voor het tot twee maal toe ten onrechte afleveren van een sloopvergunning voor het Hotel du Louvre. Zulke koppigheid van een burgemeester en schepen die het algemeen belang moeten verdedigen, en niet dat van een bouwpromotor, heeft maar één naam: roekeloos bestuur!

In 2014 beweerde toen nog schepen voor stedenbouw Bart Tommelein dat hij oplossingen zocht. Hij stelde onomwonden dat hij rekening hield met de financiële kant van de zaak, en dus klaarblijkelijk niet met de ruimtelijke ordening. Hij beweerde ook dat het nooit de actiegroep is die de factuur krijgt voorgeschoteld. En gelijk had hij; het is de Oostendenaar die de rekening van zijn roekeloos bestuur betaalt!

In september 2019 veroordeelde het Hof van Beroep de stad Oostende om méér dan 42.000 € te betalen aan de buren van het Hotel du Louvre. De stad was flagrant in de fout gegaan door (1) in 2018 opnieuw een sloop- en bouwvergunning af te leveren voor alweer een appartementsgebouw van 18 m diep en 17 m hoog (terwijl de Raad voor Vergunningsbetwistingen reeds in 2015 had geoordeeld dat een dergelijk disproportioneel groot appartementsgebouw ruimtelijk niet aanvaardbaar was), en (2) de verkrotting van het Hotel du Louvre door de bouwpromotor jarenlang te hebben gedoogd en het pand pas in 2016 te hebben opgenomen in de inventaris van leegstaande bedrijfsruimten. Daarenboven betaalt de stad Oostende al jaren dure advocaten om telkens weer tot voor het hoogste administratieve rechtscollege haar onwettige sloop- en bouwvergunningen te verdedigen.

Wij wachten op het eerste gemeenteraadslid om de stad hieromtrent te interpelleren en verantwoording te vragen van de advocaatkosten die de stad Oostende al sinds de eerste kortgedingprocedure voor de Raad van State in 2007 heeft uitgegeven om haar ongelijk koppig te blijven verdedigen.

Alleszins is het nu zonneklaar: Bart Tommelein zoekt helemaal niet naar oplossingen maar laat de Oostendenaar opdraaien voor de kosten van zijn roekeloos bestuur.

Het stilzwijgen van Groen en NVA in dit dossier is oorverdovend. De partij Groen heeft zich jaren geprofileerd op dit dossier en op Oostends erfgoed in het algemeen. Wouter Devriendt, ondertussen de voorzitter in onze gemeenteraad, en zijn partijleden hielden meermaals actie aan het Hotel du Louvre om de mismeestering van dit dossier aan te klagen. Er werd zelfs een heuse affichecampagne gelanceerd.

Echter, sinds Groen zich zwaar heeft mispakt aan de Villa Gratia Quies in de Rogierlaan, door onmiddellijk een sloopvergunning af te leveren van zodra zij mee aan de bestuursknoppen zat, horen we quasi niets meer over een waardig erfgoedbeleid in onze stad. Is het een gebrek aan communicatie bij Groen of worden ze gewoon monddood gemaakt in de meerderheidscoalitie?

Ook NVA stond op de barricades bij de acties rond Hotel du Louvre, en ook daar blijft het griezelig stil rond erfgoed.

Wij zijn alvast benieuwd of deze bestuurscoalitie, met vandaag Groen en NVA aan boord, nu nog een vierde vergunning voor de sloop van het Hotel du Louvre en de bouw van een megalomaan appartementsgebouw zal afleveren. Het excuus dat de eerdere beslissingen door de vorige coalitie werd gemaakt, zal niet meer opgaan.

Een oplossing na vijftien jaar wordt nu toch echt dringend!